Wrought Iron
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Wrought iron is een ijzerlegering met een zeer laag koolstofgehalte (minder dan 0,05%) en met insluitingen van slakken, wat het een vezelige structuur geeft.
Omschrijving
Wrought iron, vervaardigd door ruwijzer te verhitten en te bewerken, staat bekend om zijn taaiheid, kneedbaarheid en ductiliteit. Het heeft een vezelige structuur door de aanwezigheid van slakken, wat zichtbaar wordt bij etsen, roesten of buigen tot breuk. Dit materiaal was voor de ontwikkeling van effectieve staalproductie de meest voorkomende vorm van kneedbaar ijzer. Het werd veel gebruikt voor objecten zoals hang- en sluitwerk, scharnieren, kettingen en hekwerken. Het behoudt zijn sterkte onder spanning en is goed smeedbaar (forge welding), maar is lastiger elektrisch te lassen. Hoewel de term 'wrought iron' soms nog wordt gebruikt voor decoratief handgemaakt staal, is de meer algemeen geaccepteerde term hiervoor decoratief ijzerwerk.
Vergelijkbare termen
Iron
Gebruikte bronnen: